Umut Öcalan

açı: zâviye.

açıortay: hatt-ı munassıf.

aksiyom: mütearife.

alan: mesâha-i sathiyye.

altıgen: müseddes.

ayrıt: dıl’-ı mücessem.

beşgen: muhammes.

beşgen pürüzma (beşgen prizma): menşûr-i muhammesi.

bitişik açılar (komşu açı): zâviye-i mücâvire.

boyut: buud.

bütey (bütünler): mütemmim.

bütey açılar (bütünler açılar): zâviyetân-ı mütemmim.

Terimlerin eski Türkçe karşılıkları için Ferit Devellioğlu’nun Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lügat’ından faydalanılmıştır.

çap: kutr.

çarparık (çarpım): hâsıl-ı zarb.

çekül: şåkul.

çeşitkenar üçgen: müselles-i muhtelifül-adla.

çevre: muhît.

çıkarma: tarh.

çizgi: hatt.

dar açı: zâviye-i hadde.

dar üçgen: müselles-i hadd-üz-zâviye.

değme: temas.

değme noktası: nokta-i temas.

dış tersaçı: zâviyetân-ı mütekabiletân-ı hâricetân.

dış yarıçap: hâricen nıfs-ı kutr.

dışpoligon: hâricen mersum mudalla.

dikey: amudî.

dikey açı (dik açı): zâviye-i kaime.

dikey dörtgen (dikdörtgen): mustatîl.

dikey kesik koni: mahrût-ı nâkıs-ı kaim.

dikey koni (dik koni): mahrût-ı kaim.

dikey pürüzma (dik prizma): menşûr-i kaim.

dikey silindir (dik silindir): kaim üstüvâne.

dikey üçgen (dik üçgen): müselles-i kaim-üz-zâviye.

dikey yamuk (dik yamuk): kaim şibih-münharif.

dikeyin çap kar…
düzgün beşgen: muhammes-i muntazam.

düzgün poligon (düzgün çokgen): mudallâ-i muntazam.

eğik: mail.

eğik çizgi: hatt-ı mâil.

eğik pürüzma (eğik prizma): menşûr-i mâil.

eğik silindir: mail üstüvâne.

eğri: münhanî.

eğri çizgi: hatt-ı münhanî.

eğri yüzey: sath-ı münhanî.

eşit: müsavi.

eşkenar dörtgen: maîn.

eşkenar üçgen: müselles-i mütesâvi’l-adlá.

geometri: hendese.

hacım (hacim): cirm, hacm.

homolog: müteşâbihen mevzû’.

iç tersaçı: zâviyetân-ı mütekabiletân-ı dâhiletân, dâhilen mütebâdil.

içpoligon: dâhilen mersûm mudalla.

iki açı: zâviyetân.

ikizkenar üçgen: müselles-i mütesâvi-s-sâkayn.

ikizkenar yamuk: sâkayn-i şibh-i münharif.

imsel şekiller (benzer şekiller): eşkâl-i müteşâbihe.

imsiy (benzerlik): mümaselet.

kare: murabba.

kareküp…
kesek (kesen): katı’.

kesik koni: mahrût-ı nâkıs.

kırık çizgi: hatt-ı münkesir.

kiriş: veter, hatt-ı veter.

komşu kenar: dıl’-ı mücavir.

koni: mahrut.

köşegen: kutr-i zû kesîr-il-adlá.

küp: mikâb.

metre kare: metre murabbai.

ok: sehm.

oput açı (geniş açı): zâviye-i münferice.

oput üçgen (geniş açılı üçgen): müselles-i münferic-üz-zâviye.

oran: nisbet.

orantı: tenasüb.

ortakoran: vasat-ı mütenasip.

ökül (toplam): mecmû.

ökül alan: mecmû mesâha-i sathiyye

paralel: muvâzî, mütevazî.

paralelkenar: mütevazi-l-adla.

piramit: ehram.

piramidin iç yarıçapı: nısf-ı kutr-ı kaim-i ehrâm.

poligon (çokgen): mudalla.

prensip: umde.

pürüzma (prizma): menşûr.

sekizgen: müsemmen.

silindir: üstüvâne.

taban: kaide.

teğet: hatt-ı mümâss.
teori: nazariye.

tersaçı: re’sen mukabil zâviye.

toplam: mecmu, yekûn.

tümey açılar (tümler açılar): tamamlayan zâviye.

uzam: vüs’at.

uzay: feza.

üçgen: müselles.

üçgen pürüzma (üçgen prizma): menşûr-i müsellesî.

varsayı (varsayım): faraziye.

yamuk: şibh-i münharif.

yarıçap: nısf-ı kutr.

yatay çizgi: hatt-ı ufkî.

yay: kavs.

yedigen: müsseba.

yöndeş açılar: zâviyetân-ı mütevâfikatan.

yüre: küre.

yüzey: satıh.